Erwtensoep en Pannekoeken

Vandaag op het menu, erwtensoep en panne(n)koeken. Geen geschil, geschrob en gesnij. Want 'alleen' wat soep maken en 'wat' pannekoeken bakken, daar heb je geen leger schillers en snijders voor nodig. Dus was iedereen lekker druk bezig met vanalles en nog wat. Dhr. Nooijen veegde de stoep aan, dhr. van Neer was druk bezig met sexuele voorlichting bij de konijnen (de jonge rekel weet nog niet helemaal wat van 'm verwacht word bij de moertjes) en mevr. Janssen was druk bezig met het opruimen van alle oude bloemen en planten die buiten op de vernsterbank stonden. En de rest ging aan de wandel. Want binnen zitten is nog steeds erg moeilijk, vooral omdat het al een winter duurt. Verlangend word naar de lucht gekeken of het warmer word want ze willen weer in de tuin kunnen werken. Nu buiten zijn is spelen in de modder en de troep. En eerlijk is braaf... die leeftijd hebben ze al lang achter zich gelaten om dat nog met goed fatsoen te kunnen doen.

Maestro, Musica!

Vorige week, de week waar iedereen nog over praat (verzopen wandelaars en veel koeien kijken) werd er ook nog eens gezongen! en dat willen wij u niet onthouden! dus vanaf vandaag te zien: Het Huiberg Koor.

tromgeroffel.....



Tadaaaa!

Wanderlust

De eerste tekenen van een aanstormende lente: De vogels maken een keet dat het een lieve lust is, De knoppen aan de bomen beginnen steeds dikker te worden en de bezoekers van de Huiberg zijn niet binnen te houden. Al een paar dagen achter elkaar gaat er een groep bezoekers na de huishoudelijke klusjes aan de wandel, soms met een wat vochtig verloop maar altijd met goede moed. Zo ook vandaag, de erpels en appele zijn geschild, de spruiten 'gedaan' en omdat er tijd zat over was aan de wandel. En gelijk een goede ronde. zoals te zien is op de foto zijn ze behoorlijk om gelopen om aan de achterkant van de boerderij te komen. Met een lekker tempo sjokken ze over des heren wegen. Onderweg word er wat afgekletst, over het weer, de natte akkers en over vroegah. Toen waren de aardappelen dikker, gaven de koeien meer melk en werden de mensen 175 jaar. Of toch niet helemaal, maar dat maakt niet uit. Als het maar gezellig is en dat is het in iedergeval wel!

Op de boerderij komen ook langzaam de voorbereidingen voor de carnaval in zicht. Ondertussen wappert het roëd-geel en greun al trots op de boerderij. Ook begint het weer te borrelen wie het boerebroedspaar zal worden dit jaar. Dhr van Neer en Mvr Lien zullen dan uit de onecht verbroken worden en een nieuw stel zal dan het carnavaleske voortouw gaan nemen. In ieder geval zitten we hier niet stil en houden we iedereen op de hoogte van alle feitjes en feiten op de boerderij!

Wandelen in de zon

Vanmorgen ging weer een clubje wandelaars op pad. Na de koffie en het bijkletsen wilden een paar bezoekers een stukje gaan wandelen. Gisteren viel dat een beetje in het water, maar vandaag ging het een stuk beter. Goed ingepakt tegen de wind, want die waaide wel wat fris, gingen ze op pad. En inplaats van een rondje te lopen besloot Har om de buren te gaan bezoeken op de Lambertushoeve. Dit is een melkveehouderij van ongeveer 400 koeien. En dat vonden de wandelaars erg interessant. Ron was daar ook aan het werk, dus we konden hem een klein beetje van z'n werk afhouden. De boer zelf gaf ons een kleine rondleiding over het bedrijf. Het was erg leuk om de kleine kalfjes te zien. Nieuwsgierig als ze zijn kwamen ze naar de bezoekers toe en toen een van hen een hand uitstak om ze te aaien werd er gelijk stevig aan gezogen (er zou misschien wel melk uit kunnen komen!). Ook konden we zien hoe ze gevoerd werden. Met een speciale kar word er tussen de rijen koeien doorgereden en links en rechts valt er dan voer uit voor alle koeien.

Nadat we terug waren konden we nog lekker uitrusten met een kop boullion. Dhr. Dingelstad ging samen met vrijwilliger Rob aan het schaken. Niet dat Rob er iets van bakte want dhr Dingelstad veegde keer op keer met 'm het schaakbord aan. Zo kan Rob ook eens leren goed te schaken.

Het regent, het regent...

en alle pannetjes worden nat.... En zo ook een aantal wandelaars bij de huiberg. Vanmorgen, toen het nog droog was en het niet uitzag dat het ging regenen besloten een aantal bezoekers samen met har een stukje te gaan wandelen om de eetlust wat op te wekken. En zo gezegd zo gedaan. Jas aan, das om, muts op, rolstoel en rolator mee, de lanen in, de paden op.
Maar de weergoden dachten er toch anders over, zij lachten al in hun vuistje. Want de groep was al een heel eind gevorderd toen plots de hemelsluizen werden geopend. De regen kwam eerst met een paar stevige druppels, en omdat ze niet van suiker zijn trokken de helden zich er niks van aan. Maar de paar druppels werden toch als snel een serieuze bui, en die ontwikkelde zich in een echte stortbui. Snel terug naar de boerderij, zo snel mogelijk. Maar het mocht niet baten, ze waren te ver weg, en de regen was zo nat en koud. Daar liepen ze dan, nog niet verzopen maar wel hard op weg om tot op het bot nat en koud te worden.

Op de boerderij zag Rob de vrijwilliger het gebeuren, rob rookt en doet dat buiten, dus hij zag de bui al aankomen. En terwijl de eerste druppels al aan het vallen waren, nam hij de sleutel van de bus en ging op zoek, op zoek naar de wandelaars.

De groep probberde te schuilen onder de bomen langs de weg, maar het mocht niet baten. De wind blies de regen in hun schuilplaatsen, er was maar 1 ding dat ze konden doen, doorlopen en het beste er van hopen. Plots hoorden ze een bekend geluid: De aanstormende bus van de boerderij. Rob had van ver gezien waar ze liepen en was er met gezwinde spoed naar toe gereden, de verzopen wandelaars gaan redden en hun een droog onderkomen te geven.

Ze waren maar wat blij dat ze droog en warm konden zitten, zelfs de rolstoel en rolator gingen gelijk mee. En zo konden ze toen ze eindelijk weer op de boerderij kwamen een beetje bijkomen aan tafel, die gedekt stond door de achterblijvers. Heerlijke bloemkoolsoep, spruiten en worst stonden op het menu.

En zo is weer een dag goed, maar wel een beetje nat, verlopen op zorgboerderij de Huiberg.

the end

Op een grijze dag in januari



De ezeltje kijken wat verstrooid als ik een foto wil maken



Het is een grijze ochtend als het licht wordt. De wereld weet nog niet wat hij gaat doen vandaag, krijgen we regen of houden we het droog. Maar toch, toch zijn er al tekens van een vroege lente. Niet dat de krokussen zich al laten zien, of dat de bomen vol met jong blad zitten. Je voelt het in de lucht, en je kan het zien aan de dieren rond de boerderij. De roodborstjes in de tuin zijn, lijkt het wel, extra roodborstig en ook de mussen zijn nog drukker dan normaal. Maar ook de ezels hebben de lente in de kop. Samen met de paarden lopen ze door de wei heen en spelen dat het een lieve lust is. Iedereen binnen laat de koffie koud worden om de carpiolen te bekijken van 5 ezeltjes die tikkertje aan het spelen zijn. En het is dat de 4 ezelheren 'geholpen'zijn... want anders had het ezeldametje er toch een dagtaak aan om ze van haar lijf te houden. Toch jammer, het zou wel leuk zijn om in de vroege zomer een klein ezeltje op de boerderij te hebben.

De paarden bekijken het zich allemaal, die drukte maar af en toe doet Aaron, de jonge hengst, even mee. en dat is toch een magnifiek gezicht (hopelijk lukt het ons om daar een foto van te maken).

Ook ons eigen mannenduo (har is druk bezig en doet even niet mee) is weer uit bolle borst aan het zingen. Het lied van de dag is 'O Sterre der Zee'. Alleen vrees ik dat die ster per direct uit het firmament zou vallen als ze zou horen hoe het gezongen word. Zuiver is een groot woord.... Maar het is de gedachte die telt, en het word ook vol overgave ge... ehm.. gezongen.

De kool staat lekker te stomen

Het menu van de dag is Boerenkool met worst. Niks is lekkerder dan een grote pan met kool en aardappelen, geschild door de bezoekers zelf. Elke dag word er geschild, geschrobt, gesneden, gepeld en gesnoept.. want ook de appels voor de appelmoes worden elke dag gejast, maar niet alle appels halen de appelmoes. 

Dhr. van Neer is vandaag ook druk bezig met het kippenhok. Het stro in het hok is aan vervanging toe. En aangezien dat de kippen (net als de geiten en de k'nien) onder de supervisie van Nico vallen.... is Nico dus het 'haasje' om het oude stro weg te halen en dan de slaapkamer van de kippen voorzien van nieuw, vers geurend stro. 

Nico van Neer is het kippenbed aan het verschonen

Tony de hun

Vanmorgen was het vies weer op de boerderij, koud en regen. Maar het aanwezige vee moet toch verzorgd worden. Dhr. van Neer trekt zich van al die nattigheid niks aan.... gehaakt mutsje op en als enige aanpassing een bodywarmer voor de kou. Zo worden konijnen, kippen en geiten verzorgd en voorzien van voer en water. Maar de heer Erra, die is klaar voor de poolwinter. Alsof er 3 meter sneeuw buiten ligt en hij met een hondenspan naar de stal toe moet om de koeien te verzorgen. Jas aan, handschoenen aan en als klap op de vuurpijl een dikke bontmuts met de kleppen over de oren getrokken.

Vandaag zouden er ook schorseneren op het menu staan maar har besloot na een aantal exemplaren uit de grond te hebben gehaald dat ze nu nog te klein zijn. In plaats van dikke zwarte wortelen kwamen er een aantal zielige spieren de grond uit. Het word dus spinazie vandaag (en ik had me al verheugd op Jo's schorseneren met sausje). Maar dan wel spinazie met verse braadworst! en als troost krijgen we dan de heerlijke chineese tomatensoep vooraf. Misschien dat we eens het recept daarvan ook hier neer kunnen zetten. misschien... heel misschien. Maar als toetje hadden we een echte verassing... Ananas en aarbeien bavarois met ijs en slagroom! Een echte lekkere afsluiting van een heerlijke maaltijd.

Drie Koningen



Om half tien drinken we eerst samen koffie

  Vandaag is het 6 januari en drie koningen. Op de zorgboerderij gaat het leven echter gewoon zijn gangetje alsof het een dag is als iedere ander.
Vanmorgen werd er zoals iedere dag begonnen met een lekkere "tas" koffie. Want we moeten toch eerst even onze "kal" kwijt voordat we aan het werk kunnen.


Dhr. van der Schaaf voelt zich al thuis op de boerderij

 Dhr. van der Schaaf is nog niet zo lang bezoeker van De Huiberg en het werd dus tijd dat ook hij hier op de site kwam te staan. Ook voor hem begon de dag vandaag met een lekker kopje koffie. Maar daarna ging hij vlug aan het werk want er moest eten op tafel komen.

Dhr. Rutten heeft letterlijk en figuurlijk het hoogste woord

 Omdat het buiten niet echt aantrekkelijk was om te vertoeven waren er vandaag uitzonderlijk veel heren die mee holpen bij de bereiding van de hutspot met braadworst.
Vooraf was er groentensoep.


Strijken is teamwork

 Vrijwilliger Herman krijgt het komende weekend de vriendin op bezoek en dus was er een beetje paniek. Zijn broek en beddensprei moesten nog gestreken worden want anders werd er geen goede indruk gemaakt. En wie kun je dan beter vragen om je was te strijken dan mw. Beerens. Vandaag kreeg ze ook nog eens hulp van mw. Janssen dus ging het dubbel zo goed. Vele handen maken licht werk.

Tot slot willen wij onze lieve collega Lisette nog heel veel beterschap wensen en hopen we allemaal dat ze weer snel komt werken want we missen haar toch wel heel erg. Lisette heel veel groetjes en beterschap van de hele bubs!

Ook vrijwilliger Rob is ziek thuis en dat kun je dan weer meteen merken op het weblog. De stukjes zijn toch van wat mindere kwaliteit. Rob beterschap en kom maar snel weer terug!!